Διδαχή τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ              

  Διδαχή τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

            Χωρίς καμία ἀμφιβολία, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, ἡ πιό εὐτυχισμένη στιγ­μή τῆς ζωῆς τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου ἦταν ἐκείνη τῆς συναντήσεώς του μέ τόν Ἰη­σοῦ, τήν ὁποία μᾶς περιγράφει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης. Μετά τή δη­μό­σια διακήρυξη τοῦ Προδρόμου «ἴδε ὁ Ἀμνός τοῦ Θεοῦ» ὁ ἁπλοϊκός ψα­ράς τῆς Βηθσαϊδᾶ ἐγκαταλείπει τά δίχτυα καί ἀκολουθεῖ τόν Ἰησοῦ. Κι ὅ­ταν Ἐκεῖνος τόν ἐρωτᾶ, τί θέλει, αὐθόρμητα μέ δύο λέξεις, πού ἐκφράζουν τόν πόθο τῆς καρδιᾶς του, ἀπαντᾶ: «Ραββί ... ποῦ μένεις;» Ἀναζητοῦσε τόν Ἰη­­σοῦ ὁ Ἀνδρέας. Ἤθελε νά τόν γνωρίσει, νά ἰδεῖ ποῦ καί πῶς ζεῖ. Ἐπι­θυ­μοῦσε νά συνάψει στενές φιλικές σχέσεις μαζί του.  Καί ὁ Ἰησοῦς τόν πῆρε κο­­ντά του μιά ὁλόκληρη μέρα κατά τήν διάρκεια τῆς ὁποίας ὁ Ἀνδρέας διε­πί­­στωσε, ὅτι Ἐκεῖνος ἦταν ὁ Μεσσίας. Ἀσυγκράτητος ἀπό ἐνθουσιασμό ἀνε­­κοίνωσε στόν ἀδελφό του Σίμωνα τή μεγάλη ἀποκάλυψη: «Εὑρήκαμεν τόν Μεσσίαν». Καί παραδόθηκε σάν μικρός μαθητής στήν ἀγάπη καί στήν σο­φία τοῦ Σωτήρα του.

            Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού περνοῦν ἀδιάφοροι καί ἀσυγκίνητοι μπρο­στά ἀπό τό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ. Δέν θυσιάζουν οὔτε μιά στιγμή νά τό κοι­τά­ξουν. Τά ἐνδιαφέροντά τους καί οἱ πόθοι τους εἶναι ἀλλοῦ στραμμένοι. Ὑ­πάρχουν ὅμως κι ἄλλοι πού προβληματίζονται ἐσωτερικά καί ἀναζητοῦν τήν εὐκαιρία νά Τόν πλησιάσουν καί διαλεχθοῦν μαζί Του. Μέσα στήν ψυ­χή τους, κάτω ἀπό τή στάχτη τῶν μεριμνῶν καί τῶν προβλημάτων τῆς ζωῆς δια­τηρεῖται ἀκόμα ἡ σπίθα τῆς ἐλπίδος. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ἐπιθυμοῦν μιά συνάντηση μέ τόν Ἰησοῦ. Πῶς λοι­πόν θά γίνει; Σέ ποιό τόπο μποροῦμε νά συναντήσουμε τόν Ἰησοῦ;

            α) Στήν Ἐκκλησία.  Ὁ Ἰησοῦς ὅπως διεκήρυξε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στούς Ἀθηναίους «οὐκ ἐν χειροποιήτοις ναοῖς κατοικεῖ» (Πράξ. ιβ΄,24). ἀλλά διαμένει στήν Ἐκκλησία Του, τῆς ὀποίας εἶναι ἡ ζωή καί τό φῶς. Μέ­σα σ΄ Αὐτήν ὁρᾶται, ἀκούεται, ψηλαφεῖται ὁ Χριστός. Ἡ Ἐκ­κλη­σία εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός καί μέσα σ΄ Αὐτήν ὁ πιστός μέ τή συνειδητή συμμετοχή του στά Μυστήρια ἐνδύεται, τρώει, πίνει, βλέπει, ἀναπνέει τόν Χριστό. Ἡ συνάντηση μέ τόν Ἰησοῦ δέν εἶναι ἐξωτερική, ἀλλά ἐσωτερική, ὀργανική, πνευματική καί σωματική. «Μέλη Χριστοῦ γι­νό­μεθα, μέλη Χριστός ἡμῶν δέ καί χείρ Χριστός καί ποῦς Χριστός» (Ἅγ. Συμεών Νέος Θεολό­γος).

            Μέσα στήν Ἐκκλησία δέν συναντᾶμε μόνο τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Παντοκράτορα ἤ τοῦ Ἑσταυρωμένου, ἀλλά αὐτό τό ἴδιο τό Σῶμα Του καί τό Αἷμα Του πού σέ κάθε Λειτουργία θυσιάζεται γιά τή σωτηρία τῶν πι­στῶν. Ἡ στιμγή τῆς Θείας Κοινωνίας εἶναι ἡ στιγμή τῆς προσωπικῆς μας συ­να­ντήσεως μέ τόν Κύριο. Τότε ἀναμιγνύεται ὁ ἄνθρωπος μέ τό Θεό. Ἡ θέ­λησή μας μέ τή δική Του θέληση, ὁ νοῦς μας μέ τό νοῦ Του, τό αἷμα μας μέ τό αἷμα Του, τό σῶμα μας μέ τό Σῶμα Του.  Τότε ἐμεῖς καί ὁ Χριστός γινόμαστε ἕνα.

            Θέλεις νά συναντήσεις τόν Χριστό; Μήν τόν ἀναζητήσεις στούς στο­χασμούς καί στήν φιλοσοφία. Ταπεινώσου, ἔλα στήν Ἐκκλησία καί ζῆσε συνει­δη­τά τό Μυστήριο τῆς Θείας Λει­τουρ­γίας. Στό τέλος γεμᾶτος χάρη καί χαρά μαζί μέ τούς ἄλλους πιστούς θά ὁμολογήσεις: «Εἴδομεν τό Φῶς τό ἀλη­θινόν, ἐλά­βο­μεν πνεῦμα ἐπουράνιο, εὕρομεν πίστιν ἀληθῆ ἀδιαίρετον Τριά­δα προσκυνοῦντες ...».

            β) Στίς Ἅγιες Γραφές. Τό Εὐαγγέλιο, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, εἶναι εἰκών τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Στίς γραμμές του γνωρίζει ὁ μελε­τη­τής τόν Ἰησοῦ. Διά τοῦ ἰεροῦ Εὐαγγελίου βλέπουμε τόν Χριστό νά κυ­κλο­φο­ρεῖ ἀνάμεσά μας, τόν ἀκοῦμε νά μᾶς καλεῖ στή Βασιλεία Του. Τό Εὐαγ­γέ­λιο σάν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καταλαμβάνει τήν πιό κεντρική θέση στή ζωή τῆς Ἐκ­κλη­σίας. Ἐπάνω στήν Ἁγία Τράπεζα, πρῶτο στίς ἱερές λιτανείες, ἀ­πα­­ραίτητο σέ κάθε ἱερό Μυστήριο, στολισμένο μέ χρυσό, ἄργυρο καί πολύ­τιμους λίθους ὅσο κανένα ἄλλο Λειτουργικό βιβλίο τῆς Ἐκκλησίας, κατέ­χει τήν πρώτη θέση σέ κάθε ἐκ­κλη­σιαστική πράξη καί τελετή. Ὁ ἐξω­τε­ρικός του κόσμος ἐκφράζει τήν λαμ­πρό­τη­τα καί τήν δύναμη τῶν λόγων του. 

            Ὅποιος μελετᾶ τό Εὐαγγέλιο, ἐκεῖνος συναντᾶ καί γνωρίζει τόν Ἰη­σοῦ κατά τή διαβεβαίωση τοῦ ἰδίου: «Ἐκεῖναι (δηλ. οἰ Γραφές) εἰσιν αἰ μαρ­τυροῦσαι περί ἐμοῦ» (Ἰωάν. ε΄, 39).

            γ) Στό πρόσωπο τοῦ πλησίον. Ἕνας ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας ἔλεγε: «Εἶδες τόν ἀδελφόν σου, εἶδες τόν Θεόν σου». Στό πρόσωπο τοῦ συναν­θρώ­που μας ζωγραφίζεται τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Κάθε ἐνέργειά μας στό πρό­σω­πο τοῦ πλησίον ἀναφέρεται στόν ἴδιο τόν Χριστό. Ἐκεῖνος εἶπε: «Ἐφ΄ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε» (Ματθ. κε΄, 40).  Κάθε ἄνθρωπος εἶναι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ διά τῆς ὁποίας μπο­ροῦ­με νά γνωρίσουμε καί νά συναντήσουμε τόν ἴδιο τόν Θεό. Ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ γέφυρα πού ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στό Θεό. Ὅποιος ἀγαπᾶ ἔχει ἤδη τό Θεό στήν καρδιά του. «Ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ» (Α΄ Ἰωάν. δ΄, 16). Ἡ συμπεριφορά μας πρός τόν συνάνθρωπό μας εἶναι τό κλειδί πού ἀνοίγει ἤ κλείνει τό δρόμο πού ὁδηγεῖ στό Θεό. Ὁ Μέγας Ἀ­ντώ­νιος ἔλεγε: «ἐάν κερδίσω­μεν τόν ἀδελφόν, τόν Θεόν κερδίζομεν· ἐάν δέ σκανδαλίσωμεν τόν ἀδελφόν, εἰς τόν Χριστόν ἁμαρτάνομεν».

            δ) Ἐντός ἡμῶν ἐστιν.  Μποροῦμε τέλος νά συναντήσουμε τόν Χριστό μέ­σα στήν καρδιά μας, ἀφοῦ «ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ἡμῶν ἐστιν» (Λουκ. ιζ΄, 21) κι ἀφοῦ μέ τήν ἐνανθρώπησή Του κατέστησε τήν φθαρτή σάρ­κα μας ναό τοῦ ἁγίου Πνεύματος (Α΄ Κορινθ. στ΄, 19). Ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ, ἡ συ­νείδησή μας δηλαδή, πολλές φορές μᾶς καλεῖ σέ μιά προσωπική συνά­ντη­ση μαζί Του. Δέν ἀνταποκρινόμαστε ὅμως γιατί λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν μας δέν ἔχου­με τήν δυνατότητα νά ἀκούσουμε τή φωνή Του. Γιά νά φθάσει ἡ πρό­σκλησή Του στήν ἀκοή μας πρέπει νά καθαρίσουμε τά ὄργανα τῆς ψυχῆς ἀπό κάθε ἀκαθαρσία. Γιά νά ἀκτινο­βο­λήσει τό πρόσωπό Του, πρέπει νά κα­θα­ρίσουμε τήν λερωμένη ἀπό τίς ἁμαρτίες μας εἰκόνα Του καί νά ἐπου­λώ­σου­με τά στίγματα τῶν πταισμάτων μας μέ τή χάρη τῶν Μυστηρίων Του. Μό­νο μετά ἀπό περισυλλογή, κάθαρση καί προσευχή ἐμφανίζεται ὁ Θεός καί ἀποκαλύπτεται στόν ἄνθρωπο.

            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί. Ὅσοι θέλετε νά συναντήσετε τόν Χριστό, ἀκολουθήσετε τό δρόμο πού ὁδηγεῖ στήν Ἐκκλησία. Ἔχοντας σάν βάση τή μετάνοια, μέ τήν μελέτη τῶν ἁγίων Γραφῶν, τήν περισυλλογή καί τήν ἀγάπη θά ἀξιωθεῖτε νά γίνετε ναός Θεοῦ καί θά ἀκούσετε τή φωνή του νά ὁμιλεῖ στήν καρδιά σας καί νά σᾶς καθοδηγεῖ στό δρόμο τῆς σωτηρίας. «Ἔρχεσθε καί ἴδετε».