Διδαχή τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ              

Διδαχή τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

            Κύριο ἔργο τοῦ διαβόλου, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, εἶναι ἡ παρα­πλά­νηση καί ἡ ἐξαπάτηση τοῦ ἀνθρώπου. Ἀπό τότε πού μέ τήν ἐγωιστική παγίδα τῆς ἄνευ Θεοῦ θεώσεως ἔριξε τό ἀνθρώπινο γένος στό χάος τῆς ἁμαρ­τίας μέχρι σήμερα, «ὡς λέων ὡρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα κατα­πίει» (Α΄ Πέτρ. 5,8). Μετέρχεται ὅλους τούς τρόπους, χρησιμοποιεῖ ὅλα τά μέσα, καλύπτεται μέ πολλά προσωπεῖα, μέ μόνο σκοπό τήν κυριάρχησή του ἐπί τῆς ἱερῆς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ.

Σάν πατέρας τοῦ ψεύδους ὑπόσχεται ὅ,τι ποθεῖ καί ἐπιδιώκει ὁ ἄνθρωπος. Ὅταν ὅμως τόν καταλάβει, τότε ἀπο­κα­λύ­πτει τίς πραγματικές του προθέσεις. Πλήρη εἰκόνα τοῦ δαιμονιζομένου ἀν­θρώπου μᾶς παρέχει ἡ σημερινή Εὐαγ­γε­λι­κή περικοπή. Οἱ δύο δυστυχι­σμέ­νοι ἄνθρωποι, «χα­λεποί λίαν», ἀποκομμένοι ἀπό τήν κοινωνία, εἶχαν κατα­ντήσει μά­στι­γα τῆς περιοχῆς. Κανείς δέν τολμοῦσε νά πλη­σιάσει ἄφο­βα ἐκεῖ ὅ­που περιεπλανῶντο. Αὐτό συμβαίνει μέ τό διάβολο. Ὅπου κυ­ριαρ­χεῖ, σκορ­πᾶ τό φόβο καί τή δυστυχία. Σέ καμιά κοσμική δύναμη δέν ὑπο­­­χω­ρεῖ. Μόνο τήν παρουσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τρέμει καί φοβεῖται. Μπρο­­­στά στόν Χριστό ὁ τρομερός δυνάστης καί τύραννος γίνεται ἀδύ­να­­μο νήπιο καί ἀνί­σχυρος ἀντίπαλος.

            Ἡ δαιμονοπληξία, κατά κανόνα, εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἀπο­κο­πῆς τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τό Μυστικό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ὅ­ταν μέ τήν ἁ­μαρ­τία ἐξω­σθεῖ ὁ ἄνθρω­πος ἀπό τήν «ἐν Χριστῷ» κοινωνία, τότε εὑ­ρί­σκει θύρα ἀνοι­κτή ὁ ἀντίδι­κος διάβολος καί εἰσορμᾶ καί κατά­λαμ­βάνει τήν ψυχή καί καθιστᾶ τήν καρδιά μας κέντρο τῆς ἐξουσίας του.

            Βοηθούς καί συνεργάτες στό ἀπαίσιο ἔργο του βρίσκει ὁ ἐχθρός ἀ­νά­μεσα στούς ἀνθρώπους πού ἔχουν ἀρνηθεῖ τόν Χριστό καί μισοῦν θα­νά­σι­μα τό ἀπο­λυ­τρω­τικό ἔργο του. Ἀνάμεσα σ΄ αὐτούς θά δια­κρί­νου­με σή­με­ρα δυό κατηγορίες: τούς μάγους καί τούς μάντεις.

            Μάστιγα γιά τήν κοινωνία μας ἔχουν καταντήσει οἱ μάγοι καί οἱ μά­ντεις. Ἐκ­με­ταλ­λευόμενοι τούς πόθους, τούς πόνους καί τίς ἀδυ­να­μίες τῶν ἀ­φε­λῶν, δια­δίδουν τίς πνευματιστικές θεωρίες τους, μα­γεύ­ουν ψυχοσω­ματι­κά τούς ἀν­θρώ­πους, ἀναστα­τώ­νουν οἰκογένειες, ἀπο­προ­σανατολίζουν τό λαό καί θησαυ­ρί­ζουν σέ βάρος πονεμένων ὑπάρ­ξεων πού ἀναζητώντας λύ­ση τοῦ δράματός τους καί ἀνακούφιση τῆς δο­κι­μασίας τους πέφτουν ἀνύ­πο­πτα στά δίχτυα τους καί κα­τα­στρέ­φο­νται. Εἶναι ἀπίστευτο καί ὅμως ἀλη­θι­νό, ὅτι στήν πατρίδα μας ἀνθεῖ ὁ σκοταδισμός τῆς μαγείας καί τῆς μα­ντείας. Στήν ὀρθόδοξη χριστια­νι­κή χώρα μας λειτουργοῦν ἐπίσημα καί ἀνεμπόδιστα χιλιάδες «ναοί» τῆς μαγείας, μέ χιλιά­δες «ἱερεῖς» καί χι­λιά­δες θύματα. Στίς ἐφη­με­ρί­δες καί τά περιοδικά μέ μεγάλους τίτλους διαφη­μί­ζο­νται τά μέντιουμ, οἱ ἀστρολόγοι, οἱ παραψυχολόγοι πού ἐπαγγέλονται λύτρω­ση καί ἀ­παλ­λαγή ἀπό τίς δοκιμασίες τῆς ζωῆς ἤ ὑπόσχονται εὐτυχία καί εὐδαι­μο­νία. Μέ ἐπιστημονικό ἐπικάλυμμα, συνεργοί τοῦ διαβόλου πα­ρου­­σιά­ζουν στόν κόσμο τή δαιμονολατρεία καί τά μυστήρια τῆς μα­γείας σάν ἕνα νέο τρόπο διεισδύσεως στά ἄγνωστα καί ἀνεξερεύνητα μυ­στή­ρια τῆς ζωῆς, τοῦ θανάτου, τοῦ ὑπερπέραν καί ἐκμεταλευόμενοι τό ἄγ­χος καί τά ψυ­χο­λογικά προβλήματα τῶν ἀνθρώπων, κατορθώνουν νά θρο­νιάσουν τή λα­τρεία τοῦ πατρός των διαβόλου στίς καρδιές τῶν χρι­στια­νῶν καί νά τούς κάνουν ὑπο­χείριά τους.

            Ἡ Ἐκκλησία μας καταδικάζει τή μαγεία καί τή μαντεία. Ἡ μα­γεία εἶναι δουλεία στό διάβολο. Τά χριστιανικά σύμβολα πού χρη­σι­μο­ποιοῦν πολλοί μάγοι καί ἡ ἐπίκληση τῶν ἁγίων εἶναι παρα­πλα­νη­τι­κά. Οἱ μαγικές τέχνες δέν ἔχουν καμιά σχέση μέ τήν ἄπειρη ἀγάπη καί πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἐκδηλώνεται ἀδιάκριτα καί δέν ἐκβιά­ζε­ται ἀπό κανένα. Ὁ Μέγας Βασίλειος ἐπιβάλλει 20 χρόνια ἀφο­ρι­σμοῦ σ΄ ἐκεί­νους πού ἀσχολοῦνται μέ τή μαγεία, ὁ δέ ἅγιος Γρη­γό­ριος ὁ Νύσσης τούς ἀποκαλεῖ «ἀποστάτες» καί τούς συγκαταλέγει στούς ἀρ­νη­τές τοῦ Χριστοῦ.

            Ἡ μαντεία καταδικάζεται ἀπό τήν ἐποχή τῶν προφητῶν. Ὁ Μι­χαίας, ὁ Ἡσαΐας, ὁ Ἱερεμίας καί ὁ Μωϋσῆς ἀποτρέπουν τούς ἀνθρώ­πους ἀπό τούς ψευ­δο­προ­φήτες, τούς μαντευομένους, τούς ἐνυ­πνια­ζο­μέ­νους (Μιχ. γ΄5-7, Ἡσ. η, 19, Ἱερ. λδ΄ 9, Δευτ. ιη΄ 10-11). Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στό πρό­σωπο τοῦ μάγου Σίμωνος καί τῆς παιδίσκης κατα­δι­κά­ζει τίς μαγικές ἐνέργειες. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος ἐφιστᾶ τήν προσοχή τῶν πιστῶν στά παρα­πλανητικά σύμβολα πού χρη­σι­μο­ποιοῦν: «κἄν τῆς ἁγίας Τριάδος ὄνο­μα ἐπιλέγωνται, κἄν ἁγίων γίνωνται ἐπι­κλή­σεις, κἄν τό σημεῖον τοῦ Σταυ­ροῦ ἐπάγωνται, φεύγειν δεῖ τά τοιαῦτα καί ἀπο­τρέπεσθαι».

            Ἀδελφοί, Ὁ Χριστιανός δέν πρέπει νά ἔχει καμιά σχέση μέ τίς μαγεῖες καί τίς μαντεῖες. Ὁ ἅγιος Παῦλος κατηγορηματικά τονίζει: «Οὐ δύνασθε ποτή­ριον Κυρίου πίνειν καί ποτήριον δαιμονίων» (Α΄ Κορ. ι΄ 21). Εἶναι ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ νά ἐγκαταλείπουμε τή δύναμη τῆς Ἐκ­κλη­σίας καί νά καταφεύ­γου­με στή δύναμη τοῦ Σατανᾶ. Ἄς ἀπο­βάλ­λου­με τήν ἀγωνία γιά τό μέλλον μέ τήν πίστη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Ἄς ἀφήσουμε στά χέρια Του τούς ἐχ­θρούς μας. Ἄν ἀντιλη­φθοῦ­με, ὅτι φθονεροί καί ἐπίβουλοι προσπαθοῦν νά μᾶς κάνουν κακό, ἄς κατά­φύ­γου­με στήν Ἐκκλησία. Ἄς ζητήσουμε μέ θερ­­μή  προσευχή τή θεία προ­στα­σία. Ἄς καθαριστοῦμε μέ τά δάκρυα τῆς Μετα­­νοίας. Ὕ­στε­ρα ἄς κοινωνήσουμε. Ὅλα τότε θά διαλυθοῦν σάν τόν καπνό. Μπροστά στή δύναμη τῆς Ἐκκλησίας κάθε μαγική τέχνη ἐκμηδε­νί­ζε­ται.